Nikt nie mówił, że będzie lekko, a jak się idzie na szczyt, to się nie narzeka, że jest pod górkę*, co nie? Nawet, jeśli jesteś u podnóża, a cel gdzieś za mgłą, to pomyśl sobie, jaki kawał drogi już za Tobą! 

Góra frajdy i radości z macierzyństwa. Każda mama ma swój szlak, który wiedzie na jej szczyt. Czasami jest tak, że wchodzę na niego bez najmniejszego wysiłku. Och, jak ja lubię takie dni! Innym razem jest to prawdziwa wspinaczka z uprzężami, linami, karabinkami, kaskiem. W takie dni niezbędne są wspomagacze- dla mnie to ciepła kawa wypita w ciszy, albo kubek melisy, może piosenka z playlisty, spacer, książka, chwila relaksacji… A co dla Ciebie jest takim wsparciem i drogowskazem na szlaku? Na pewno konieczne też jest zaufanie do siebie, wiara w swoje możliwości, kompetencje. Takie dni bywają lekcją pokory i uczenia się siebie.

Są jednak też takie dni, kiedy po prostu nie docieram na szczyt. Utykam gdzieś po drodze, z braku siły, cierpliwości, wyrozumiałości do siebie samej i własnych słabości. Każdy dzień, to nowe wyzwania. Tym bardziej teraz, w naszej pandemicznej rzeczywistości, gdy czasem trudno coś przewidzieć, zaplanować.  Naprawdę wiem jak to jest  i rozumiem Cię dobrze.

Macierzyństwo jest życiową rewolucją. Może być górą frajdy i radości. I warto się tam wspinać każdego dnia. Zdarzają się jednak dni, kiedy po prostu najnormalniej w świecie nie masz siły, bo jesteś przemęczona, niewyspana, Twoja frustracja narasta, a cierpliwość się kończy, czujesz się bezsilna i osamotniona gdzieś pośrodku domowego chaosu. Chwila dla siebie wydaje się nierealnym marzeniem. Wtedy szczyt tej góry zasłania jakaś wielka chmura burzowo- gradowa. Taka wiesz, naładowana tym wszystkim, co już się Tobie ulewa. Trudno będzie Tobie tam wędrować. To nawet niebezpieczne w takich warunkach pogodowych 😉 Trzeba poczekać na dogodną aurę. Nic na siłę. 

Odpocznij w schronisku! Pomyśl, co to za miejsce? Udaj się tam w myślach i bądź- tyle ile możesz, ile potrzebujesz. To może być 5- 10 minut tak po prostu dla Ciebie. Tylko nie  składaj w tym czasie prania, nie układaj w głowie listy zakupów na obiad. 

Po prostu bądź, na luzie, bez tego, co zwykle Cię zaprząta, wsłuchaj się w ciszę, albo Twoją piosenkę (właśnie na takie momenty), oddychaj głęboko i świadomie.  Wszystko w  takich dawkach, jakich Ty potrzebujesz. Sama będziesz wiedziała, poczujesz,  że już jest ok. Na pewno masz swoje sprawdzone sposoby, które są niezawodne na te ciemne, złowrogie chmury, przysłaniające Tobie szczyt radości i frajdy. Sprawdzaj, testuj, eksperymentuj, co u Ciebie działa, co Ci pomaga.

Warto szukać dobrych rozwiązań i iść dalej. A to jest dobre rozwiązanie. Spróbuj i daj sobie ten czas. Powoli, czasem nawet bardzo powoli , z biciem serca i na niepewnych nogach… wejdź do Swojego Schroniska. Zbierz się na odwagę i daj sobie przyzwolenie na ten krok. Odwagą jest też popełniać błędy, wyciągać z nich wnioski, uczyć się i wybaczać je sobie. To wymaga otwartości i wyjścia poza swoje utarte ścieżki, które znasz. Może w danej chwili nie jest to komfortowe i wydaje się niebywale trudne. Warto!

Zauważysz różnicę- wyjdzie słońce, poczujesz energię, moc sprawczą, chęć chcenia, a w głowie pojawią się pozytywne myśli. Będziesz miała więcej cierpliwości, wewnętrznego spokoju, kreatywności, no i siły, chęci  do tego, by ruszyć dalej. 

Właśnie to jest najważniejsze- ta Twoja droga, wędrówka, że idziesz, starasz się, choć czasem jest pod górę. Jest to szlak, którym wędrowało wiele kobiet, a każda wyjątkowa.  One gdzieś tam są, choć na ten szczyt każda mogła wędrować własną drogą, w swoim tempie, z innym bagażem doświadczeń, z różnymi oczekiwaniami, przekonaniami. Podziwiam je bardzo, ich miłość, cierpliwość, wytrwałość, siłę, odwagę… Z niektórymi miałam to szczęście pracować w sesjach indywidualnych, bądź podczas warsztatów. 

A Ty, Odlotowa Mamo,

• Jak się czujesz na tym szlaku?
• Co daje Tobie ta wędrówka?
• Kogo spotykasz na swojej drodze?
• Kto Towarzyszy Tobie na trasie, kto Cię wspiera?
• Jakie jest Twoje schronisko? 
• Czy bywasz w nim wystarczająco często? 

Powodzenia! Wierzę w Ciebie. Dasz radę. Jesteś Wyjątkowa. Życzę Tobie ładnej pogody, takiego bezchmurnego nieba, wygodnych butów,  pięknych widoków i dobrych ludzi na trasie. Oddychaj pełną piersią, spokojnie i głęboko. Rozkoszuj się pięknym widokiem, doceniaj siebie za każdy przebyty krok, korzystaj z usług schroniska- w Twoim stylu…  

Radosnej wędrówki i wszystkiego najlepszego na ten wyjątkowy czas! 

*popularne hasło motywacyjne