Dziś na blogu wesoło i niebanalnie, bo głos oddałam dzieciom. Trochę jak słynny plebiscyt “Srebrne Usta” radiowej Trójki, tyle że tu są to szczerbate i równie niebanalne wypowiedzi mojej wesołej trójeczki 😉 Kategoria “czas”, który jak każda mama wie, jest pojęciem względnym i totalnie abstrakcyjnym, zwłaszcza, gdy ma się 6 lat. Co z tego wynika i jak to się ma do bycia mamą? 

– Kocham cię jak 160 (czyli niewyobrażalnie dużo)

-Tatusiu będziesz mi potrzebny jeszcze 100 miesięcy (Kuba) Mąż się zmartwił, bo to niewiele ponad 8 lat, a co potem??? Na to Ala, NIE, 100 miesięcy to i tak za długo!

– Asia (podczas gry planszowej) miała odpowiedzieć na pytanie: Kiedy zaczyna się starość- do wyboru 40, 60, 80 lat. Pada odpowiedź- 40! A w ogóle jak ma się 12, to już baaardzo dużo!

Gdy jest się mamą, to zupełnie inaczej odmierza się czas i ma on inne znaczenie.

• czas kolejnych tygodni, trymestrów ciąży;
• czas na sen, drzemkę, a najchętniej sen zimowy, aby nadrobić zarwane nocki;
• czas ząbkowania, pieluch, nocnika, karmienia;
• czas do rozpoczęcia wakacji;
• czas do końca wakacji;
• czas, gdy masz chwilę dla siebie;
• czas, gdy wychodzicie gdzieś z domu (zawsze za mało) ;
• czas, gdy Ty z mężem wychodzisz z domu (sami, we dwoje, bez wózka, nosidełka i wilgotnych chusteczek) ;
• czas, gdy czekasz, aż dzieci… posprzątają, przyjdą na obiad, wstaną, zasną, zjedzą… dorosną 😉

Dopisz swoje!

I wreszcie taki Wasz czas, taki niepowtarzalny, wyjątkowy… jak 160 normalnie! 

I wiadomo o co chodzi, prawda?!

fot. Iwona Fularczyk